งานจับมือ Kokoro no Placard ที่นาโกย่า 2014/8/31 มีงานแจกลายเซ็นเมมเบอร์ AKB ด้วย เพียงซื้อแผ่นซีดีหนึ่งแผ่น ก็ได้บัตรรับลายเซ็นเมมเบอร์ที่ต้องการทันที (จำนวนจำกัด)

ผมมาต่อแถวตั้งแต่เก้าโมงเช้า ก่อนเวลาเริ่มขายซีดี 9:30 ปรากฏว่าคนต่อแถวยาวเป็นกิโลเรียบร้อยแล้ว ผมที่ต้องการลายเซ็นจิโยริ ก็เข้าไปต่อแถวกลุ่ม A (ซาโฮะ นักกี้ นัตซึน จิโยริ) ด้วยความหวังอันเลืองลาง สุดท้ายก็อด บัตรจิโยริหมดเป็นอันดับสอง ได้บัตรนักกี้ (Uchiyama Natsuki) มาแทน ที่ผมเลือกเธอก็เพราะได้ดูตัวเป็นๆ ในโคเอ็นทีม B Theater no Megami แล้วชอบในรอยยิ้มกว้างแสนกว้างของเธอ

ขอรีพอร์ตการคุยกับนักกี้ (AKB48 ทีม B อุจิยามะ นัตสึกิ) ครั้งแรกสั้นๆ ครับ

ผม: ยินดีที่ได้รู้จัก (ยื่นแจ็กเก็ตซีดี พร้อมบัตรเขียนชื่อให้)

นักกี้: ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อ๊ะ… จิโยริซัง? (เห็นเสื้อจิโยริผม)

ผม: อื้ม จิโยริซัง

น: ขอโทษนะคะ…

ผม: เอ้ย ไม่ต้องๆ เรามาหานัตสึกิจังเพราะเคยดูในโคเอ็น เต้นยิ้มสวยมากเลย

น: ขอบคุณค่ะ ชุยซัง…? เป็นคนประเทศอะไรเหรอ?

ผม: ไทย ไทยแลนด์น่ะ

น: ว้าว ไทย… พูดภาษาอะไรเหรอคะ?

ผม: ภาษาไทย

น: เอ๋~ ลองพูดให้ฟังหน่อยค่ะ

ผม: “สวัสดีครับ ขอบคุณครับ”

น: อ๊ะ “ขอบคุณค่ะ” รู้จักๆ

ผม: ใช่ๆ ‘ขอบคุณค่ะ’ รู้จักด้วยเหรอ ยอดเลย

น: เคยได้ยินค่ะ (เซ็นเสร็จ) นี่ค่ะ “ขอบคุณค่ะ”

ผม: ขอบคุณนะ ยิ้มสวยมากเลย (ชูนิ้วโป้งระหว่างเดินออก)

น: (ยิ้มกว้างชูนิ้วโป้งกลับ)

นักกี้ร่าเริง เปิดประเด็นคุยก่อนเลย น่ารักมากครับ ถึงจะเสียดายไม่ได้ลายเซ็นจิโยริ (เซ็นอยู่ข้างๆ นักกี้เลย T^T) แต่ก็คิดถูกที่เลือกไปหานักกี้ครั้งแรก ผมชอบเมมเบอร์สดใสน่ารักที่ยังไม่เป็นที่รู้จักนักคนนี้เลยล่ะ ^^

ป.ล.เมื่อวานผมไปงานจับมือเดี่ยวครั้งแรกในรอบสามเดือน โดนมาริกะกับจิโยริทำร้ายจนไม่อาจรีพอร์ตได้… เจอกันปุ๊บถามเหมือนกันเด๊ะ “ไปไหนมา” ความรู้สึกผมยังกับโดนแฟนจับได้ว่านอกใจแน่ะ ฮ่ะๆๆ (เหงื่อตก)