งานจับมือเดี่ยว HKT48 วันนี้ ขอรีพอร์ตช่วงเช้าสั้นๆ เฉพาะคนที่ผมถูกใจนะครับ
########## บุหนึ่ง มาโดกะ
ผม: วันนี้ก็ฟีโรโมนเต็มร้อยเลย ม: จริงเหรอ ดีใจจัง (จีบกระโปรงขึ้นมาหนึ่งข้างโชว์) ผม: วันนี้วันเกิดเราแหละ ม: ว้าว ยินดีด้วย ขอให้เป็นปีที่วิเศษนะ (ตบๆๆ หลังมือผม) ผม: อื้อ ขอบคุณมาก
มาโดกะรีแอคชั่นร่าเริงผิดคาดมาก ประทับใจ
########## บุสอง เมรุ
ผม: เมรุจังสวัสดี ม: อ๊า ดีค่ะ ผม: บลูม่าน่ารักมาก เอ้ย.. ไม่ใช่ ม: ไม่ใช่บลูม่านะ ชุดพละ! (ทำหน้าค้อนๆ แบบเวลามองพวกคนเฮ็นไต 55) ผม: อ้อ วันนี้วันเกิดเราแหละ ม: จริงเหรอ Happy birthday! ยินดีด้วย! ผม: แต๊งกิ้ว บ๊ายบาย
เมรุใส่ชุดพละกางเกงขากุด แถมนั่งจับมือให้เห็นน่องขาวเนียนชัดเจนอีก ตาผมมองต่ำก่อนเลย ฮ่าๆ ยอมรับว่าเฮ็นไตครับ เมรุไปกี่ทีก็คามิไทโย แสดงอารมณ์ชัดเจนเสมอ ^^
ที่จริงไปขอเมมเบอร์อวยพรวันเกิดผมวันนี้อีกหลายคน แต่ไม่ค่อยประทับใจนัก เมมเบอร์หลายคนดูเหนื่อยๆ ด้วย เข้าใจเพราะผมแค่คอนเสิร์ตกับถ่ายรูปสองวันก็จะตายแล้ว เมมเบอร์นี่สี่วันติด แถมตอนค่ำต้องฝึกโคเอ็นใหม่กันอีก
######## ทานากะ มิคุ บุสาม หนึ่งใบ เวลารอ: 10 นาที
มิคุ: ขอบคุณมากค่ะ ผม: นี่ๆ มีเมมเบอร์คนไหนที่อยากนอนด้วยรึเปล่า? มิคุ: อืม เอ… (กลอกตาไปมา น่ารักโฮกกกกก) ผม: เห็นว่านอนกับซัชชี่… (ยังพูดไม่ทันจบ) มิคุ: ยูกะจัง!!! (ยิ้มร่าเริงสุดขีด) ผม: ยูกะจังเหรอ –หมดเวลา– มิคุ: บ๊ายบาย แล้วมาใหม่นะ
ท่ามิคุจังเวลาคิดนี่น่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน ต่อมพลังโลลิคอนแตกซ่าน แถมมือก็นุ่มนิ่มไม่เหมือนมิโอะ (ที่กลายเป็นมิอวบไปแล้ว) งื้อออออ
######## จิโยริ บุสาม สามใบ เวลารอ: 15 นาที
ผม: สวัสดีโจริ! โจริ: อ๊า หวัดดีๆ มาจริงด้วย ผม: ท่าไหว้เมื่อวานซืนน่ะ… โจริ: อ๊ะ นี่ใช่ไหม (ทำท่าไหว้) ผม: ใช่เลย น่ารักสุดยอด! โจริ: จริงเหรอ!? ผม: ปีที่แล้วเป็นงี้น่ะ (ผมทำท่าไหว้แบบประกบมือร่ายคาถา กรุณาดูภาพเปรียบเทียบ) โจริ: อะฮ่าฮ่า ผม: ส่วนปีนี้ไหว้อย่างงี้ (ทำท่าไหว้ปกติ) โจริ: อื้ม ผม: น่ารักสุดยอด! โจริ: ค่อยยังชั่วหน่อย แปลว่าดีกว่าเมื่อก่อน…? ผม: อื้อ กลายเป็นสาวงามยิ่งกว่าเดิมอีก โจริ: เป็นสาวงามเหรอ? ผม: ใช่ๆ –หมดเวลา– โจริ: ดีใจจัง! ผม: แล้วจะมาอีกนะ บ๊ายบาย
จิโยริวันนี้ก็แสนงดงาม ใส่เกาะอกแล้วคลุมเสื้อสีขาวโปร่ง เซ็กซี่ สวยสุดๆ >__< ชมทีก็ยิ้มดีใจเสียงแหลมที ผมล่ะฟิ้นฟิน
######### มาริกะ บุสาม หนึ่งใบ เวลารอ: 10 นาที
ม: อ๊าา มาแล้ว! ผม: มองมาริกะจากข้างนอกไม่เห็น เหงาจังเลย ม: จริงอะ? ผม: อื้อ อยากเห็นมาริกะเยอะๆ ม: จริงเหรอ? ผม: อื้อ! ม: แต่แกใส่เสื้ออะไรมาน่ะฮ้าาาาา!? –หมดเวลา– ผม: เสื้อจิโยริ 555 ม: ขอบใจที่มาวันนี้ด้วยนะ!
ใส่เสื้อยืดจิโยริไปหามาริกะ โดนตวาดใส่อีกแล้ว ช่างสังเกตเสื้อจริงๆ มาริกะนี่ 555
######## ไมจัง บุสี่ หนึ่งใบ เวลารอ: 10 นาที
ม: อ๊า ขอบคุณมากค่ะ ผม: ขอบคุณสำหรับรูปถ่ายนะ ม: ขอบคุณค่ะ ผม: มีเรื่องขอร้องล่ะ วันนี้วันเกิดเราน่ะ ม: เอ๋!? ยินดีด้วยนะ ผม: ขอบคุณนะ –หมดเวลา– ม: ขอให้วันนี้เป็นวันที่วิเศษนะ บ๊ายบาย ผม: อื้ม ขอบคุณมาก
ไมจังยิ้มเริงร่าเสมอเลย เสียงหวานแบบมั่นคง ฟังแล้วเคลิ้มทุกที ^^ วันนี้เป็นวันที่วิเศษก็เพราะได้เจอไมจังนี่แหละ
######## มาริกะ บุสี่ สองใบ เวลารอ: 0 นาที ไม่มีคนต่อแถว
(มาริกะหลบอยู่หลังกำแพงบูธจับมือ… หลอนโคตร) ม: อ๊า มาแล้ว! ผม: ไหงซ่อนอยู่ล่ะ! ม: ขอบคุณน้าาา ผม: อื้มม (ไม่รู้จะคุยอะไร เจอผีซ่อนแอบทำเอาบทพูดหายหมด) ม: งืมงืมงืมมมมมมมม (ยิ้มๆ ส่งเสียงจากในคอ) ผม: ติดเข็มกลัดมาริกะมาแล้ว ม: อ๊ะ จริงด้วย ขอบคุณนะ ดีใจมากแหละ ผม: คือ… โกรธอยู่รึเปล่า? ม: เอ๋!? เปล่าโกรธซักหน่อย ไม่โกรธเลย (ยิ้มกว้างค้าง) ผม: น่ากลัวอ๊าาาา ม: ขอบใจน้าาา จริงเหรอ? ผม: มาริกะมันต้อง… ม: น่ารักจัง นี่ใครน่ะ? (ชี้เสื้อจิโยริผม) ผม: โจริ ม: YORI เนี่ย… ผม: จิโยริน่ะ –หมดเวลา– ม: อ๊า งี้นี่เอง! ขอบคุณมาก ผม: เราโอชิมาริกะที่สุดใน SKE นะ!! ม: ค่าาาา (ตอบแบบไม่หันมามอง)
มาริกะมันต้องงอนโคตรแน่ๆ T__T ปกติจับมือไม่ปล่อยจนถึงทางออก นี่หมดเวลาปุ๊บปล่อยมือปั๊บ ไม่หันมามองเลย ผมทำผิดไปแล้ว แค่ใส่เสื้อจิโยริ ติดเข็มกลัดจิโยริ+มาริกะสองคนเท่านั้นเอง สวรรค์ลงทัณฑ์ผมใช่มั้ย โฮฮฮฮฮฮฮ
แต่พูดตามตรง เลนมาริกะบุนี้โล่งมาก แป๊บเดียวแถวขาดแล้ว มีหน้าเดิมๆ วนลูปอยู่ มาริกะเลยไม่เสียงดังอย่างที่เคยทำกับคนทั่วไปที่เพิ่งมาหามาริกะครั้งแรกกัน เข้าใจว่าบุสามคนเยอะ ไฟมาริกะก็คงพุ่ง ตะโกนได้เรื่อยๆ พอคนน้อย แถวขาด ไฟก็คงต้องมอดลงไปบ้าง เลยกลายเป็นมาริกะขี้งอนไปเลย orz
######## จิโยริ บุสี่ สามใบ เวลารอ: 0 นาที ไม่มีคนต่อแถว
ผม: เรื่องเสื้อยืดตัวนี้น่ะ จ: อื้ม? ว่าไงเหรอ? ผม: ตอนงานจับมือเมล่อนจูสปีที่แล้ว โจริบอกว่าอยากให้ทำให้ใช่มั้ยล่ะ? จ: อ๊า! ผม: พอเล่าเรื่องนั้นในบล็อกเป็นภาษาไทย ก็มีคนเสนอตัวทำให้ล่ะ จ: โอ๊ ผม: เป็นเด็กผู้หญิงแหละ จ: อื้ม ผม: น่ารักกว่าจิโยริซะอีก… จ: (ยิ้มงอนทำแก้มป่อง กำมือชูหมัดยกขึ้นข้างแก้มทำท่าจะต่อย… แดเมจความน่ารัก 1,000,000 คะแนน อั่กกกกกก) ผม: ก็นะ เขาวาดภาพให้ เลยออกมาเป็นเสื้ออย่างนี้แหละ จ: ว้าว สุดยอดเลย (ชี้เสื้อ) น่ารักเหมือนตัวจริงเลยเนอะ –หมดเวลา– ผม: แล้วจะส่งไปให้นะ!
ต้องขอบคุณน้องมี่อีกครั้งที่วาดภาพจิโยริให้ผม นอกจากจะได้เห็นจิโยริดีใจ แล้วยังได้เห็นท่างอนยกมือชกใส่ตรงหน้าอันแสนจะโคตรน่ารักอีก โอ๊ยยย ออกมาจากบูธหุบยิ้มไม่ลงเลยทีเดียว คนอะไรจะน่ารักได้ขนาดนี้ >//<
######## มาริกะ บุห้า สามใบ (สุดท้าย) เวลารอ: 0 นาที ไม่มีคนต่อแถว
(มาริกะซ่อนอยู่หลังกำแพงบูธจับมือเช่นเคย ยื่นออกมาแต่มือ) ผม: หลบอีกละ ม: ขอบคุณน้า ผม: สุดท้ายแล้ว ม: ขอบคุณที่มาหานะ (เสียงอ่อนๆ) ผม: วันนี้วันเกิดเราแหละ ม: เอ๋? จริงเหรอ? ยินดีด้วย ผม: ร้องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้หน่อยสิ? ม: ไม่เอา ไม่ร้องอะ อวยพรให้พอแล้ว ผม: แค่อวยพรเหรอ? ม: อืม ผม: งืออออ ม: ขอบคุณน้า [–ที่เหลือขอไม่รีพอร์ต–]
มาริกะปฏิเสธคำขอทันควันมาก โฮๆๆ ดูเหมือนว่าคะแนนความสัมพันธ์ของผมกับมาริกะจะเข้าขั้นติดลบแล้ว ต้องกู้กลับมาเป็นบวกให้ได้ กระซิกๆ
######## จิโยริ บุห้า เจ็ดใบ (สุดท้าย) เวลารอ: 0 นาที ไม่มีคนต่อแถว
จ: อ๊า ดีใจจังเลย สุดท้ายเหรอ? ผม: สุดท้ายแล้วล่ะ ยื่นหมดทุกใบเลย จ: หมดเลยเหรอ? ผม: อื้อ จ: จริงเหรอ? ผม: อื้ม จ: แล้วจะกลับแล้วเหรอ? ผม: อื้อ… นี่ วันนี้วันเกิดเราแหละ จ: ยินดีด้วย!! ผม: ก่อนโจริสัปดาห์นึงพอดีเลย จ: จริงด้วย อายุเท่าไรแล้วเหรอ? ผม: XX ปีน่ะ จ: โอ้!!! อายุกำลังดีเลยนี่นา? ผม: ฮะๆๆ ว่างั้นเหรอ? จ: น่าสนุกดีออก ผม: โจริก็จะ 19 ปีแล้วใช่มั้ย? จ: อื้ม จะ 19 ปีแล้ว ผม: มีเป้าหมายอะไรเหรอ ปีนี้ จ: นั่นสินะ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายในช่วงอายุหลักสิบด้วย ก็อยากสนุก เอ็นจอยอยู่หรอก แต่ก็จะพยายามแสดงความเป็นตัวเองในทีม A ให้ได้น่ะ ผม: โอ้… จะเป็นเซ็นเตอร์ทีม A เลยเปล่า? จ: ฮะๆๆ (หัวเราะเสียงดัง) ความรู้สึกน่ะนะ ผม: ความรู้สึกเหรอ? จ: ความรู้สึกน่ะอยากเป็นเซ็นเตอร์อยู่หรอก แต่ก็จะพยายามให้ได้ออกสื่อที่ตัวเองชอบ ทิ้งผลลัพธ์ให้ได้น่ะ ผม: ยอดไปเลย เราก็อยากเห็นโจริแบบนั้นที่โตเกียวเหมือนกัน จ: จริงเหรอ จะพยายามให้ได้ออกหลายๆ ที่นะ [ละไว้ไม่รีพอร์ตส่วนหนึ่ง] –หมดเวลา– ผม: ขอคำอวยพรอีกรอบ จ: ยินดีด้วย!!! ผม: บ๊ายบาย~
ยื่นบัตรจับมือทีเดียวเจ็ดใบ มากที่สุดเท่าที่ผมเคยทำมา ฟังจิโยริเล่าเป้าหมายของตัวเองแล้วทำให้ผมรู้สึกว่า จิโยริช่างจริงจังและมีเป้าหมายที่ชัดเจนสุดๆ ถึงจะรู้ว่าตัวเองดังสุดโต่งยาก แต่ก็ตั้งใจทำในสิ่งที่ตัวเองทำได้อย่างถึงที่สุด พอผมย้อนมองตัวเองก็รู้สึกว่าตัวผมพยายามในหน้าที่การงานสู้จิโยริไม่ได้เลย T T คนที่เล่าเป้าหมายของตัวเองได้ชัดขนาดนี้ ต้องคิดแล้วคิดอีกหลายตลบแน่ๆ จิโยริที่ทำอย่างนั้นได้ ช่างเป็นไอดอลที่เปล่งประกายในสายตาผมเหลือเกิน… จับมือเสร็จผมถึงกับซึมไปเลย จิโยริกับผม คือดอกฟ้ากับหมาวัดชัดๆ ต้องพยายามให้มากกว่านี้แล้ว ><
สุดท้าย ตอนเดินออกจากบูธจิโยริ ผ่านบูธโอกาปัง เห็นโอกาปังที่ติดนกแก้วตัวน้อยไว้บนหัว นั่งยองๆ เงยหน้ามองผม แล้วยิ้มโบกมือบ๊ายบายให้ น่ารักสุดยอด… ยังกับว่ามาดักผมยังไงยังงั้น เลยได้ความทรงจำแสนประทับใจติดตากลับไป ทั้งที่ไม่ได้ซื้อบัตรจับมือเลย ฮ่าๆ
งานจับมือครั้งนี้ต่างจากงานจับมือของ HKT48 ที่ผ่านมา เพราะเลนจับมือเมมเบอร์เป็นบูธปิดทั้งหมด ไม่มีโอกาสเห็นเมมเบอร์ในเลนอื่น และเมมเบอร์ก็มาเล่นกับแฟนๆ ที่ต่อแถวอยู่เลนอื่นเวลาว่างไม่ได้ด้วย เลยรู้สึกเหงาๆ ผิดปกติ ปกติเมมเบอร์ HKT48 ทุกคนจะร่าเริง ออกมานอกเลน แฟนเซอร์วิสเต็มที่กัน แต่พอเป็นบูธปิดแบบนี้ก็ไม่มีโอกาสได้ทำ อย่างมาริกะปกติว่างปุ๊บเป็นอันมองหาคนข้างนอก ตะโกนเรียกปั๊บ วันนี้ได้แต่นั่งเงียบรอคนเข้าบูธ บัตรจับมือก็ขายไม่หมด เพราะดันจัดหลังงานจับมือของ AKB48 Group เมื่อวันก่อน (4 พ.ค.) เลยทำให้เลนเมมเบอร์โล่งไปหมด งานจับมือที่เลนโล่งเกินไปอย่างนี้ ทำให้เมมเบอร์เศร้าเสียใจ แฟนๆ อย่างผมก็เจ็บปวดใจแทนเปล่าๆ อยากให้ฝ่ายจัดการแก้ไขจริงๆ เล่นจัดงานจับมือสี่วันติดต่อกัน 3-6 พ.ค. แล้วใช้สถานที่เดิม ไม่ให้อิสระแก่แต่ละวงแบบนี้ มีแต่เสียกับเสีย…
สุดท้าย ขอบอกว่า… วันนี้ผมประทับใจมือแสนนิ่มของหนูน้อยมิคุที่สุดแล้ว ถึงจะกุมมือจิโยรินานหนึ่งนาที ดีใจแค่ไหน แต่ความฟินก็สู้มิคุไม่ได้ 555+ เด็กตัวเล็กนี่ยอดที่สุดจริงๆ (<–คิโม่ยที่สุด)