ส.2013/3/23

รีพอร์ตงานจับมือทั่วประเทศของเดบิวต์ซิงเกิล HKT48: Suki! Suki! Skip! ที่โอซาก้า

 

สมาชิกที่ร่วมงาน: Suki! Suki! Skip! เซ็นบัตสึเมมเบอร์ทั้ง 16 คน - 穴井千尋 (อานาอิ จิฮิโระ)、植木南央 (อุเอกิ นาโอะ)、多田愛佳 (โอตะ ไอกะ)、兒玉遥 (โคดามะ ฮารุกะ)、指原莉乃 (ซาชิฮาระ ริโนะ)、下野由貴 (ชิโมโนะ ยูกิ)、中西智代梨 (นากานิชิ จิโยริ)、松岡菜摘 (มัตสึโอกะ นัตสึมิ)、宮脇咲良 (มิยาวากิ ซากุระ)、村重杏奈 (มุราชิเกะ อันนะ)、本村碧唯 (โมโตมุระ อาโออิ)、森保まどか (โมริยาสุ มาโดกะ)、若田部遥 (วากาทาเบะ ฮารุกะ)、田島芽瑠 (ทาชิมะ เมรุ)、朝長美桜 (โทโมนากะ มิโอะ)、渕上舞 (ฟุจิกามิ ไม)

สถานที่: ลานกว้าง Senri SELCY จ.โอซาก้า

ภาพบนเวทีนำมาจาก Google+ ของผู้จัดการโรงละคร HKT48 โอซากิ มิตสึรุhttps://plus.google.com/116932464999954700023/posts เนื่องจากในงานห้ามถ่ายรูป

กำหนดการงานจับมือ เช็คได้จากประกาศใน Official Site http://www.hkt48.jp

งานนี้เป็นงานจับมือทั่วประเทศครั้งที่สองของ HKT48 ต่อจากครั้งแรกที่จัดขึ้นที่โตเกียวเมื่อวันที่ 20 มี.ค.ซึ่งเป็นวันวางจำหน่ายเพลง สำหรับผมถือเป็นงานแรกที่เข้าร่วม และเป็นครั้งแรกที่จะได้จับมือกับเมมเบอร์แทบทุกคน

เงื่อนไขการจับมือคือ ต้องซื้อแผ่นซิงเกิล Suki! Suki! Skip! ซึ่งมีบัตรเข้าร่วมงานแถมอยู่ภายใน แล้วนำบัตรนั้นมาแลกเป็นบัตรจับมือ จากนั้นจะเลือกจับมือกับเมมเบอร์ในเลนที่ต้องการได้หนึ่งเลน (หนึ่งเลนมีมากกว่าหนึ่งคน) ต่อบัตรหนึ่งใบ

บัตรเข้าร่วมงานที่แถมมากับแผ่นซิงเกิล

โดยปกติ งานจับมือทั่วประเทศของ AKB48 แค่จะเข้าไปดูก็ต้องมีบัตรร่วมงาน แต่ของ HKT48 ครั้งนี้ เนื่องจากงานจัดกลางแจ้ง แม้จะไม่มีบัตรก็ยืนดูรอบๆ ได้ แต่จับมือไม่ได้เท่านั้นเอง คงเป็นนโยบายของฝ่ายบริหารที่ต้องการให้คนที่ไม่รู้จักพวกเธอรู้จักให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ โดยเฉพาะที่โอซาก้า ซึ่งแทบไม่มีรายการ/โฆษณาของ HKT48 ฉายเลย

สถานที่จัดงานก่อนเปิดให้แลกบัตร

ผมเดินทางไปถึงที่จัดงานเก้าโมงนิดๆ แต่ก็มีคนต่อแถวเพียบ น่าจะราวห้าร้อยคน ผมต้องยืนต่อแถวจนถึงสิบโมง ซึ่งเป็นเวลาเปิดแลกบัตรจับมือ แล้วเดินตามแถวไปเรื่อยๆ กว่าจะได้แลกบัตรก็เกือบสิบเอ็ดโมง เมื่อได้บัตรแล้วจึงสามารถเข้าไปยังพื้นที่ยืนชมหน้าเวทีได้ ผมได้ยืนประมาณแถวที่สิบ ถือว่าใกล้พอควร เห็นหน้าเมมเบอร์ชัดเจน และเนื่องจากผมรู้ว่าจิโยริชอบอยู่ฝั่งซ้าย จึงเลือกยืนค่อนไปทางซ้ายหน่อย ซึ่งก็ตรงตามที่เดาจริงๆ จิโยริเต้นฝั่งซ้ายแทบตลอดเลย

บัตรจับมือที่ต่อแถวแลกมา หนึ่งใบจับมือได้หนึ่งเลน

มินิไลฟ์

งานจับมือทั่วประเทศของวง 48 มีมินิไลฟ์ยาวประมาณหนึ่งชั่วโมงทุกวง ต่างกับงานจับมือเดี่ยวที่มีแต่การจับมือเท่านั้น

มินิไลฟ์วันนี้เริ่มเที่ยงตรง คาเกะอานะ (เสียงประกาศ) คือฮารุปปิและมิโอะ เมื่อเพลง overture ดังขึ้น ความตื่นเต้นก็พุ่งพล่านขึ้นมา ทำเอาความเหนื่อยที่ยืนมาเกือบสามชั่วโมงหายเป็นปลิดทิ้งเลย สำหรับเซ็ตลิสต์วันนี้เป็นดังนี้

  1. HKT48

  2. MC - แนะนำตัวและแข่งตะโกนเสียงดัง

  3. Oogoe Diamond

  4. Hatsukoi Butterfly

  5. Onegai Valentine

  6. MC - พูดคำพูดโน้นนี้กัน

  7. Suki! Suki! Skip!

รายละเอียด MC

MC แนะนำตัว ซัชชี่เป็นพิธีกร จับสลากเลือกผู้ช่วยมาหนึ่งคน ได้อาโออิตัน แล้วก็ส่งไมค์ที่มีหัวเป็นฟองน้ำกลมๆ สำหรับวัดความดังเสียงให้อาโออิตันถือ ปรากฏว่าพอเทียบขนาดไมค์กับหน้าแล้ว หน้าอาโออิตันเล็กเกือบเท่าไมค์เลย ซัชชี่ก็เลยเรียกจิโยริออกมายืนข้างไมค์บ้าง ปรากฏว่าไมค์ดูเล็กไปถนัดตา 555+ อุตส่าห์ไปถึงโอซาก้าเพื่อโชว์หน้าใหญ่เรอะ จิโยริ…

การแนะนำตัว เพื่อประหยัดเวลา เมมเบอร์จึงพูดแต่ชื่อตัวเอง ไม่พูดแคทช์เฟรสอย่างที่พูดในเธียเตอร์ จากนั้นก็ตะโกนประโยคสั้นๆ ใส่ไมค์ ประโยคที่พูดเป็นดังนี้

  • ชินาม่อน: Teppen Tottande~! (ชื่ออัลบั้ม NMB48) 「てっぺんとったんでー！」

  • มุราชิเกะ: เมนไทโกะ「めんたいこー」

  • นาโอะ: กุ้งผัดพริก「エビチリー」

  • วากาฮารุ: ทาโกะยากิ อยากกิน!「たこやきー！食べたい」

  • เมรุ: วันนี้ขอบคุณที่มานะ「今日は来てくれてありがとう！」

  • นัตสึ: รักโอซาก้าจังเลย (ในสำเนียงฮากาตะ)「大阪好いとうよー」

  • แคป: HKT มาโอซาก้าแล้ว!「HKTが大阪きたよー」

  • ฮารุปปิ: อารมณ์วันนี้ แฮปปี้ แฮปปี้ ฮารุรุปปี้~「今日の気分はハッピーハッピーハルルッピー」

  • ซากุระ: ซากุระจงเบ่งบานในโอซาก้าด้วย「大阪でもさくら咲けー」

  • เลิฟตัน: รักโอซาก้าสุดๆ「大阪めっちゃ好きー」

  • มิโอะ: รักทุกคนมากเลยค่ะ「みなさんのことが大好きー」

  • มาโดกะ: จะทำให้หลงใหลในโอซาก้าเลย「大阪でも惑わせるけん」

  • ไมจัง: สุคิ สุคิ โอซากัปปุ 渕上「スキスキ大阪ップ」

  • จิโยริ: รักโคตรๆ เลย (สำเนียงฮากาตะ)「大好きばってん」

ผลการแข่ง จิโยริชนะไปด้วยความดังเสียง 129 เดซิเบล นี่แหละพลังวาไรตี้ ฮ่าๆ

MC ช่วงที่สอง พูดคำพูดโน้นนี้ตามหัวข้อ “น่ารัก” “ซึนเดเระ” “ตลก” “อื่นๆ” ฮาและน่ารักมาก ที่เห็นแล้วอิจฉาตาร้อนคือตอนที่ซัชชี่จับสลากให้คนแรกๆ เลิฟตันกับมิโอะที่อยู่กลางๆ ว่างไม่มีอะไรทำ เลยโอบกอดเล้าโลมกันกลางเวทีเลย พี่สาว… หยุดเถอะ ผมอิจฉา ヾ(｀Д´)ﾉ”

คำพูดที่ผมติดใจมีตามนี้ หลักๆ ก็ของโอชิเมมทั้งหลายนั่นแหละ ฮ่าๆ

  • มาโดกะ (ซึนเดเระ) - “ฮึ ยิ้มอย่างนั้นให้ผู้หญิงคนอื่นด้วยเหรอ น่าเบื่อจริงๆ” ซึนอย่างถึงพริกถึงขิงครับ…

  • มิโอะ (ตลก) - “จะโชว์แก๊กตลกให้ดูนะคะ เมนไทโกะ!” แล้วก็ทำท่าเมนไทโกะแบบอายๆ ซัชชี่เลยบอกให้ไปขอมุขจากมุราชิเกะใหม่ แล้วก็กลับมาทำอีกรอบด้วย “ทาโกะยากิ” เปลี่ยนจากชูมือขึ้นฟ้าเป็นทำมือโอบรูปวงกลมด้านล่างแทน… แป้กแต่น่ารัก ไม่เหมือนมุราชิเกะเลย 555+

  • **จิโยริ (น่ารัก) **- ครั้งก่อนจิโยริพูดบทตลก เลยเปลี่ยนเป็นน่ารักแทน ก่อนพูดจิโยริเตือนเองเลยว่า “ผลออกมาเป็นไงฉันไม่รับผิดชอบนะ” แล้วก็พูด “ฉันมีเรื่องอยากประกาศค่ะ… ทุกคนคือบุพเพสันนิวาสของฉันใช่ไหมคะ?” ผู้ชมทั่วทั้งลานเงียบชิ้งไปหนึ่งวินาที บทพูดโรแมนติกนะ แต่พอจิโยริพูดแล้วมันไม่ใช่ ไม่ใช่แน่ๆ เห็นหน้าแล้วอยากขำ…

  • อาโออิ (อื่นๆ) - “มิลกี้ซัง ขอโทษนะคะ… มาชัปปุชัปปุด้วยกันนะ?” น่ารักที่สุดในโลกกกกกกกกก!!

ผลการตัดสินโดยตากล้องใกล้ๆ ซัชชี่ผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ อาโออิตันชนะครับ

Suki! Suki! Skip!

มินิไลฟ์จบหลังเต้น Suki! Suki! Skip! มีการถ่ายรูปที่ระลึกกับแฟนๆ ที่มาชม โดยเมมเบอร์และผู้ชมทุกคนทำท่าเมนไทโกะถ่ายรูปหมู่กัน ไม่น่าเชื่อว่าจากมุขแป้กๆ ของมุราชิเกะ จะกลายเป็นโพสต์ที่เป็นสัญลักษณ์ของ HKT48 ไปซะได้ ผลลัพธ์จากความกุยกุยช่างยิ่งใหญ่นัก

โพสต์เมนไทโกะ (จากงานที่นาโกย่า)

อนึ่ง เพลง Hatsukoi Butterfly, Onegai Valentine, Suki! Suki! Skip! เมรุเป็นเซ็นเตอร์ตลอด แต่ปรากฏว่าเสียงคอลชื่อเมมเบอร์มีแต่ “ซากุระ” กับ “ริโนะจัง” เท่านั้น แสดงให้เห็นว่าในหมู่คนทั่วไปที่ไม่ใช่โอตะ HKT48 จริงจัง ความนิยมซัชชี่กับซากุระนั้นนำโด่งห่างเมมเบอร์คนอื่นอย่างไม่ติดฝุ่น เห็นแล้วสงสารเมรุ เป็นเซ็นเตอร์ที่ไม่มีคนคอลชื่ออย่างนี้ ก็หวังว่าเมรุจังจะอดทนพยายามต่อไปได้ ไม่ท้อซะก่อนนะ T_T

อธิบายงานจับมือทั่วประเทศของ HKT48

ป้ายบอกชื่อสมาชิกในแต่ละเลน

เลนจับมือที่โอซาก้า มีเพียงสี่เลนเท่านั้น แบ่งเมมเบอร์ตามนี้

  • เลน 1: ชินามอน ซัชชี่ นาโอะ

  • เลน 2: เลิฟตัน นัตสึ ซากุระ มาโดกะ วากาฮารุ

  • เลน 3: มุราชิเกะ โจริ แคป ฮารุปปิ อาโออิตัน

  • เลน 4: เมรุ มิโอะ ไมจัง

จะเห็นได้ว่าเลน 2-3 ใช้บัตรใบเดียวจับมือได้ถึงห้าคน! ถือว่าคุ้มมากๆ เทียบกับงานจับมือทั่วประเทศของ AKB48 ที่หนึ่งเลนปกติมีแค่สองคน หากอยากจับมือให้ครบ 16 คนก็ต้องวนแปดรอบ ใช้บัตรถึงแปดใบ แต่ของ HKT48 นี่ใช้แค่สี่ใบก็จับครบแล้ว (ตีราคาง่ายๆ หนึ่งใบ = 1,600 เยน ราคาแผ่น)

เวลาจับมือในงานจับมือทั่วประเทศ เมมเบอร์หนึ่งคนได้เวลาประมาณสามวินาที ต่างกับของงานจับมือเดี่ยวที่ได้ 10 วินาที แต่ข้อดีของงานจับมือทั่วประเทศคือไม่ต้องจองบัตร ซื้อแผ่น แลกบัตรจับมือได้เลย ยิ่งของ HKT48 ครั้งนี้ยิ่งคุ้ม เพราะได้จับสูงสุดถึงห้าคน = 15 วินาที

เมมเบอร์ยืนเรียงกันในเลนบนเวที คนที่จะจับมือให้ไปต่อแถวเมื่อถูกเรียกช่วงเบอร์ของบัตรตน (อย่างของผม 1750 ต้องรอให้เรียกเบอร์ 0-1800 ถึงจะไปต่อแถวได้) แล้วขึ้นเวทีไปจับ เนื่องจากจัดการจับมือกลางแจ้ง ทำให้แฟนๆ ที่ว่างมายืนออกันหน้าเวทีเพื่อดูรีแอคชั่น ดูการจับมือของเมมเบอร์แต่ละคน สนุกไปอีกแบบ

จำนวนคนที่ต่อแถวจับมือในแต่ละเลนนั้นแสดงความนิยมได้ชัดเจน เลนที่คนต่อแถวยาวที่สุด และแถวไม่เคยขาดตอนคือเลนหนึ่งที่ซัชชี่อยู่ รองลงมาคือเลนสองที่ซากุระอยู่ ส่วนเลนสามกับเลนสี่มีขาดตอนเป็นพักๆ

ผมไปยืนดูอยู่ใกล้ๆ เห็นเมรุ มิโอะ ไมจังโบกมือจากเวทีลงมาให้ผู้ชมอยู่บ่อยๆ เพราะไม่มีคนมาจับมือด้วย ส่วนเลนสามมีช่วงนึงที่ว่างจนอาโออิตันหันหน้ามาเล่นเป่ายิ้งฉุบกับผู้ชมข้างล่าง งานจับมือจึงถือเป็นสนามรบทั้งของโอตะ ที่ต้องเบียดเสียดต่อแถวแต่เช้า และของเมมเบอร์ ที่ต้องเห็นความแตกต่างของความนิยมอย่างนี้

รีพอร์ตการจับมือ

ตอนแรกผมมีบัตรจับมือสามใบ (จากแผ่น Type A,B,C) แต่พอจับเสร็จหมดก็รู้สึกว่าไม่พอ เลยไปซื้อเพิ่มอีกสามใบตรงบูธขายแผ่น แล้วแลกบัตรจับมือมาเลย ทำให้มีทั้งหมดหกใบ

อนึ่ง ผมไม่ได้ไปเลนซัชชี่ ขออภัยหลายๆ คนที่ฝากข้อความเชียร์ซัชชี่ด้วยนะครับ

รอบแรก เลนสาม (มุราชิเกะ โจริ แคป ฮารุปปิ อาโออิตัน)

ผม: เมนไทโกะ วันนี้ก็เจ๋งดีนะ อาเนีย: จริงเหรอ? ผม: เมนไทโกะ! (ทำท่า) อาเนีย: เมนไทโกะ! (ทำท่าตอบ) →→→ ผม: โจรี้~~ โจริ: อ๊า!! (ยิ้มปากกว้าง จำผมได้จาก aruaru YY แน่ ^^) ผม: ขอบคุณสำหรับฟลิปนะ โจริ: ขอบคุณนะ ผม: อิจิบังโบชิก็ด้วย (ผมได้รางวัลอิจิบังโบชิจากรายการวิทยุของจิโยริ/นัตสึ เพราะส่งเมลไปถึงรายการ) โจริ: อื้ม! ผม: แล้วจะฟังวิทยุนะ →→→ ผม: ดีดกีตาร์ได้ยัง? แคป: ได้แล้วแหละ →→→ ผม: ทรงผมใหม่ น่ารักดีนะ ฮารุปปิ: ขอบคุณค่ะ →→→ ผม: อาโออิตันน่ารัก อาโออิ: ว้าว ขอบคุณค่ะ ผม: บ๊ายบาย อาโออิ: บ๊ายบาย

เพิ่งได้จับมือกับจิโยริครั้งแรกในชีวิต หลังโอชิมาตั้งแต่เดือนตุลาปีที่แล้ว… ดีใจอย่างถึงที่สุดที่จิโยริจำได้ ไม่มีอะไรน่าดีใจไปกว่าการที่โอชิรับรู้ตัวตนเราแล้วล่ะ T^T วันนี้จิโยริดัดปลายผมด้วย สวยมากเลย ไม่ได้มีแต่หน้าประหลาดหรอกนะ

เมมเบอร์คนอื่นผมก็ได้จับมือครั้งแรกเหมือนกัน มุราชิเกะผิวขาว จมูกคมมาก เข้าใจแล้วว่าน่ารักจริงๆ ขอแค่ไม่พูดนะ 555+

แคปกับฮารุปปิผมได้คุยสั้นมาก เพราะคุยกับจิโยรินานจนสต๊าฟผลักให้เดิน ไม่มีเวลาคุยเท่าไร พอไปถึงอาโออิตัน หัวสมองไม่แล่นแล้ว ชมว่าน่ารักอย่างเดียวเลย จับมือกับสมาชิกห้าคนติดอย่างนี้นึกมุขคุยไม่ทันจริงๆ

รอบสอง เลนสอง (เลิฟตัน นัตสึ ซากุระ มาโดกะ วากาฮารุ)

ผม: สวัสดี เลิฟตัน: สวัสดี ผม: ช่วงนี้หน้าใหญ่ขึ้นเปล่า? เลิฟตัน: เอ๋… ไม่ใหญ่นะ →→→โดนผลักข้ามนัตสึ T__T→→→ ผม: ซากุระ สุขสันต์วันเกิด! ซากุระ: ขอบคุณมากค่ะ (ได้ยิ้มน่ารักๆ กลับมา) →→→ ผม: มาโดกะ พยายามเข้านะ มาโดกะ: ค่ะ →→→ วากาฮารุ: สวัสดี ผม: วากาฮารุ ตะโกนเสียงดังดีนะ วา: เหรอคะ ขอบคุณนะ

ดันคิดจะแซวเลิฟตัน เลยโดนถ่วงเวลา อดจับมือกับนัตสึเลย T^T แต่ได้อวยพรวันเกิดให้ซากุระก็สุขใจแล้วล่ะ ซากุระตัวเล็กน่ารักอย่างที่คิด ยิ้มหวานมาก

รอบสาม เลนสี่ (เมรุ มิโอะ ไมจัง)

เลนเคงคิวเซย์สามคน ได้เวลาคุยเยอะกว่าเลนอื่นนิดหน่อย

ผม: เมรุ เซ็นเตอร์พยายามเข้านะ เมรุ: ค่ะ จะพยายามนะคะ ผม: แต่เราชอบเมรุใน aruaru YY ที่สุดละ เมรุ: แหะๆ งั้นเหรอคะ (ยิ้มแหยๆ) →→→ มิโอะ: อ๊ะ ขอบคุณที่มาประจำนะคะ (มิโอะจำเราได้… หัวสมองขาวโพลนทันที) ผม: ชอบหมูเหรอ? มิโอะ: ค่ะ →→→ ผม: ไมจัง สวัสดี ไม: อ๊ะ คุณช้างรึเปล่าคะ? (ผมใส่เสื้อยืดแขนยาวเป็นรูปช้างที่ใส่ไปโคเอ็นประจำ แต่วันนี้ใส่แจ็คเกตทับ ทึ่งมากที่ไมจังสังเกตเห็น) ผม: อื้อ รู้ได้ไงเนี่ย (เปิดแจ็กเกตออกให้เห็นข้างใน) ไม: รู้สิคะ ผม: งั้นเจอกันในโคเอ็น… อาจจะยากหน่อย แต่ถ้ามีโอกาสจะไปหานะ

เลนนี้ทำผมประทับใจที่สุดแล้ว… มิโอะจังจำผมได้ อา… ทำเอาคำถามที่จะถามว่าวันนี้เอาตุ๊กตาหมูมามั้ย กลายเป็นชอบหมูมั้ยเลย ไม่อยากเชื่อ ไปดูโคเอ็นสี่ห้าครั้ง และไปงานจับมือครั้งเดียวก็จำได้แล้วอย่างนี้

และก็ไมจัง ถึงผมจะใส่เสื้อช้างตัวเดิมไปดูโคเอ็น และไมจังชอบทักว่า โซซัง (ช้าง) ตอนไฮทัชก็เถอะ แต่ไม่คิดว่าไมจังจะเห็นได้เพราะใส่เสื้อคลุมทับอยู่ งานกลางแจ้งมันหนาวเกินกว่าจะใส่เสื้อยืดตัวเดียวไปจับมือได้

อนึ่ง ผมเกือบจะบอกไมจังอยู่แล้วว่าแล้วเจอกันในโคเอ็น แต่ต้องเปลี่ยนคำพูดเพราะผมจะย้ายไปโอซาก้าตั้งแต่เดือนเมษาฯ คงไม่มีโอกาสได้มาดูโคเอ็นที่ฟุกุโอกะอีกแล้วล่ะ ต่อให้มีก็คงนานมากๆ กว่าจะได้มาดูครั้งหนึ่ง เลนนี้เลยเป็นเลนที่ทำให้ผมดีใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน…

รอบสี่ ลูปเลนสาม (มุราชิเกะ โจริ แคป ฮารุปปิ อาโออิ)

อาเนีย: สวัสดีค่ะ ผม: เมื่อไรกุยกุยเซ็นบัตสึจะออก CD เหรอ? อาเนีย: อืม… ไม่รู้สิ! →→→ ผม: มาอีกรอบแล้วล่ะ โจริ: อ๊า ขอบคุณนะ ผม: อ๊ะ นั่นตัว a! โจริ: (ทำหน้าตัว a เป็นหน้าประหลาดที่ผมชอบที่สุดของจิโยริ ดูได้ใน aruaru YY เท่านั้น…) ผม: (ชูนิ้วโป้งขึ้นให้) →→→โดนผลักกระเด็นข้ามแคปกับฮารุปปิ→→→ ผม: เบบิราจิ* จะจบจริงเหรอ? (*รายการวิทยุของอาโออิ-มาโดกะ) อาโออิ: อื้อ จะจบแล้วล่ะ ผม: ชอบทอล์กเอื่อยๆ ของอาโออิมากแท้ๆ อาโออิ: (ทำหน้าเศร้าโบกมือบ๊ายบาย)

อยากบอกว่าหน้าจิโยริเห็นใกล้ๆ แล้วโคตรฮา แทบจะขำพรวดตรงนั้นเลยทีเดียว แต่เพราะพยายามคุยกับจิโยรินานเกินนี่แหละ เลยโดนผลักข้ามแคปกับฮารุปปิ รู้สึกผิดเล็กๆ ผมชอบเมมเบอร์ทุกคนนะ แต่โอชิตัวเองอยู่ตรงหน้าจะไม่ให้คุยก็คงไม่ได้

รอบห้าค่อนข้างเฟล ข้ามครับ

หลังห้าโมงเย็นเป็นช่วง “มาโตเมะดาชิ” คือการยื่นบัตรจับมือทั้งหมดที่มีที่เดียว เพื่อคุยกับเมมเบอร์ “หนึ่งคน” โดยได้เวลา 3 วินาที x จำนวนใบที่ยื่น ประกาศมาโตเมะดาชิเพิ่งมาตอนสี่โมงกว่า ก่อนหน้านั้นผมไม่รู้ว่าจะมีให้ทำแบบนี้ เลยใช้บัตรไปจนเหลือแค่ใบเดียว แต่ก็ยังดีที่จะได้คุยกับจิโยริตัวต่อตัวเป็นครั้งสุดท้ายก่อนกลับ ตอนยืนต่อแถวมาโตเมะดาชิ คนรอบๆ ถือบัตรกันเป็นปึกๆ หลายสิบใบเลย ทุนทรัพย์หนากันทั้งนั้น

ที่จริงมาโตเมะดาชินี่บัตรใบเดียวทำไม่ได้ แต่คงเพราะเป็นงาน HKT กฎเลยหลวมหน่อย และคงมีผมคนเดียวที่มีบัตรใบเดียว สต๊าฟเลยปล่อยผ่านเข้าไปได้ ผมจึงเดินตรงเข้าเลนไปหาจิโยริ…

มาโตเมะดาชิหนึ่งใบ จิโยริ

โจริ: อ๊ะ ขอบคุณนะ (ยิ้มหวาน) ผม: ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมานะ โจริ: จะกลับแล้วเหรอ? ผม: อื้ม เราชอบทั้งด้านวาไรตี้และไอดอลของโจรินะ โจริ: จริงเหรอ? โอเค จะพยายามนะ —หมดเวลา— โจริ: แล้วเจอกันนะ ผม: อื้ม พยายามเข้านะ โจริ: อื้อ จะพยายาม

เสียงจิโยริหวานมาก คงเพราะใช้เสียงมาเยอะทั้งวัน เล่นมุขอิโนอุเอะ โยซุยนับครั้งไม่ถ้วนจนแหบนิดๆ แต่กลับกลายเป็นว่าเสียงน่ารักกว่าปกติซะอีก ที่สำคัญคือ จิโยริไม่พูดรูปสุภาพแบบเมมเบอร์คนอื่น ปกติเวลาคุยตัวต่อตัวเป็นครั้งแรก เมมเบอร์จะใช้รูปสุภาพ (คะ/ค่ะ) กัน แต่จิโยริพูดธรรมดากับเรา ทำให้รู้สึกใกล้ชิด สนิทสนม ปลื้มครับ… โอชิพูดธรรมดาราวกับเป็นเพื่อนกันอย่างนี้

สรุป

งานจับมือทั่วประเทศของเดบิวต์ซิงเกิล HKT48 “Suki! Suki! Skip!” ที่โอซาก้า ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างงดงาม คนร่วมงานประมาณสามพันคน สัมผัสได้ชัดเจนว่า พวกเธอเติบโตจากโลคอลไอดอลในฟุกุโอกะ เป็นไอดอลระดับประเทศแล้ว ต้องไปดูด้วยตาตัวเองถึงจะรู้ว่าตอนเต้น-ร้อง-พูดคุย ทุกคนเปล่งประกายมีออร่าระยิบระยับจริงๆ เป็นออร่าของความพยายามที่สั่งสมมานานกว่าหนึ่งปี ความมุ่งมั่นที่จะมอบความสนุกให้กับแฟนๆ และความน่ารักของเด็กสาววัยรุ่น ที่สัมผัสได้แค่ตอนนี้ วินาทีนี้เท่านั้น

จำนวนผู้ร่วมงานที่ล้นหลามไปถึงชั้นสอง

ส่วนตัวผมเอง ก็ได้จับมือกับจิโยริ โอชิเมมที่ชอบมาห้าเดือนเป็นครั้งแรก มีความสุขอย่างถึงที่สุดที่อีกฝ่ายก็จำเราได้ด้วยอย่างนี้ งานจับมือเป็นที่ที่เมมเบอร์ได้ขอบคุณเรา และเราก็ได้ขอบคุณเมมเบอร์ที่ให้ความบันเทิงมาตลอดด้วย เป็นที่ที่เต็มไปด้วยความอิ่มเอมใจจริงๆ

แต่การให้จับมือทีเดียวกับสมาชิกห้าคน ก็ทำให้ลำบากในการคิดหัวข้อคุยเหมือนกัน เห็นได้ชัดว่างานจับมือทั่วประเทศนี้เน้นรับแฟนใหม่ ให้ได้เห็นเมมเบอร์ใกล้ๆ เยอะๆ มากกว่าแฟนหน้าเก่าที่รู้จักเมมเบอร์ดีอยู่แล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่ถูกต้องถ้าจะขยายฐานความนิยมไปทั่วประเทศแบบวงพี่ AKB48 ผมก็หวังว่า HKT48 จะเติบโตเป็นที่รู้จักยิ่งกว่านี้ เมมเบอร์ทุกคนมีเสน่ห์และความสามารถเพียงพอแน่นอน

งานจับมือทั่วประเทศของวง 48 เป็นงานที่ทำให้แฟนๆ สัมผัสเมมเบอร์อย่างใกล้ชิดได้โดยง่าย ตามคอนเซ็ปต์ “ไอดอลที่ไปพบได้” ถ้าใครที่ไทยสนใจ แนะนำให้เช็คอีเวนต์จากเว็บ official ของแต่ละวง แล้วใส่อีเวนต์งานจับมือเข้าไปในแผนเที่ยวญี่ปุ่นดูครับ เข้าร่วมง่าย ดูมินิไลฟ์สนุก และได้จับมือกับเมมเบอร์ที่หลงใหลด้วย ^^

อ่านเพิ่มเติม

รีพอร์ตงานจับมือเดี่ยว UZA กับ HKT48 มิโอะ, มาโดกะ, มาริกะ

งานจับมือของAKBนี่มันเป็นยังไงกันนะ?

กำหนดการงานจับมือที่โอซาก้าจาก HKT48 Official Site (ญี่ปุ่น)